اختلال کندن پوست

برخی افراد امکان دارد که به کندن پوست خود اقدام کنند. به عنوان مثال ممکن است بخشی از پوست را با ناخن کنده و یا جوش را دستکاری کنند. کندن پوست می تواند به یک رفتار مزمن به نام اختلال وسواس کندن پوست (Skin picking) یا پوست کنی (Excoriation disorder) مبدل گردد.

علت دقیق اختلال وسواس کندن پوست مشخص نمی باشد. اما ممکن است در کنار سایر بیماری‌ها مانند اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، اختلال نقص توجه بیش ‌فعالی(ADHD) یا اوتیسم ایجاد شود.

اختلال کندن پوست می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی و سلامت کلی فرد تأثیر بگذارد.

اختلال کندن پوست چیست؟

اختلال کندن پوست یک رفتار تکراری متمرکز بر بدن (BFRB) است که افراد زیادی را تحت تأثیر قرار می دهد. این نوع اختلال در زنان بیشتر از مردان دیده می شود و علائم آن اغلب در دوران بلوغ و بزرگسالی ایجاد می گردد.

افراد مبتلا به اختلال وسواس کندن پوست ممکن است به صورت مداوم به کندن و کشیدن پوست سالم اقدام نمایند.

علائم اختلال وسواس کندن پوست عبارتند از:

• ایجاد ضایعات پوستی مکرر یا زخم های باز به دلیل کندن پوست
• ادامه دادن کندن پوست علیرغم تلاش های متعدد جهت رسیدگی به این رفتار
• تجربه اختلال روانی، جسمی یا اجتماعی قابل توجه در نتیجه کندن پوست

افراد ممکن است به دلایل مختلف اقدام به کندن پوست کنند. برخی ممکن است جهت برطرف کردن عیوب در پوست این عمل را انجام داده و برخی دیگر در واکنش به استرس، بی حوصلگی و یا از روی عادت به انجام آن دست بزنند.

از بسیاری جهات این نوع اختلال یک رفتار بهداشتی تکراری یا وسواسی شبیه به دیگر BFRBها است، مانند کشیدن مو و جویدن ناخن.

رفتارهای ناشی از کندن پوست می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت یا چند ماه طول بکشد و دوره های بهبودی در این میان وجود داشته باشد.

در صورت عدم درمان، کندن پوست منجر به ضایعات دردناک، خونریزی، ایجاد زخم و مشکلات روانی می شود.

علت

افراد ممکن است در پاسخ به موارد زیر دچار اختلال کندن پوست شوند:

1. عفونت، بثورات یا آسیب دیدگی هایی که ایجاد پوسته کنند: پوسته ها ممکن است در زمان بهبودی دچار خارش شده و این موضوع باعث می‌شود افراد به کندن و خارش آنها تا زمان خونریزی و ایجاد زخم جدید اقدام کنند. در این صورت یک چرخه ایجاد شده و این الگوی رفتاری به نوعی عادت تبدیل خواهد شد.
2. استرس یا مشکلات سلامت روان: در زمان استرس این امکان وجود دارد که افراد جهت تسکین، پوست خود را کنده و یا خراش دهند. برخی دیگر ممکن است احساس کنند که به دلیل زیبایی مجبور هستند نقص های خود را برطرف سازند.

اگرچه کندن پوست دلیل خاصی ندارد، اما ممکن است ناشی از عوامل بیولوژیکی و محیطی باشد.

اختلال انتخاب پوست می تواند در کنار OCD یا سایر بیماری های سلامت روان ایجاد شود. در زیر با جزئیات بیشتری به این موضوع می پردازیم.

همچنین ببینید:

چهار فاکتور کاهش دهنده استرس!

اختلال وسواس فکری عملی یا اختلال وسواس جبری (OCD)

OCD نوعی بیماری روانی محسوب می شود که با افکار و رفتارهای تکراری ناخواسته مشخص می گردد. با توجه به مرکز ملی بیماری های روانی، OCD بیش از 2٪ از جمعیت ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد.

تریکوتیلومانیا

تریکوتیلومانیا یک بیماری اجباری مرتبط با OCD است که منجر به رفتارهایی مانند کشیدن مو، جویدن ناخن و دندان قروچه می شود.تخمین زده می شود که 38 درصد از افرادی که به اختلال کندن پوست مبتلا هستند به تریکوتیلومانیا نیز مبتلا هستند.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)

ADHD یک اختلال عصبی تکاملی است که توانایی توجه و کنترل رفتارهای تکانشی در افراد را مختل می سازد.

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) را به عنوان یکی از رایج ترین بیماری های عصبی تکاملی در بین کودکان می داند.

افراد مبتلا به ADHD ممکن است در پاسخ به بیش فعالی یا عدم کنترل رفتارهای تکانشی خود، مبتلا به اختلال کندن پوست شوند.

اختلال طیف اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک بیماری عصبی تکاملی است که بر رفتار و ارتباطات تأثیر می گذارد.

پزشکان اوتیسم را یک اختلال طیفی می دانند زیرا می تواند طیف وسیعی از علائم را ایجاد کرده که با شدت های مختلف ظاهر می شوند.

اگرچه علائم اوتیسم می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد، علائم رایج آن عبارتند از:

• ارتباط چشمی ناپایدار
• تکرار برخی رفتارها یا عبارات، که به عنوان اکوالالیا شناخته می شود
• نشان دادن حساسیت کم و زیاد به اطلاعات حسی مانند سروصدا، نور یا دما
• کم بودن و یا عدم نشان دادن لذت بردن در زمان فعالیت ها و تعامل با دیگر افراد

علائم رفتاری ASD می‌تواند به صورت رفتارهای تکراری مانند کندن پوست که اغلب منجر به آسیب رساندن به خود می شود، ایجاد می گردد.

درمان

گزینه های درمانی برای اختلال کندن پوست معمولاً شامل دارو و روان درمانی است. درمان هر بیماری زمینه ای می تواند به تسکین تکانه های ناشی از این نوع اختلال کمک کند.

دارو

اختلال وسواس کندن پوست مربوط به بیماری های روانی و یا اختلالات رشد ممکن است به داروهای زیر پاسخ دهند:

• داروهای ضد تشنج مانند لاموتریژین
• داروهای ضد روان پریشی مانند ریسپریدون
• مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و سایر داروهای ضد افسردگی

روان درمانی

افراد مبتلا به اختلال کندن پوست ممکن است از رفتار درمانی شناختی (CBT) بهره ببرند. این روش بر رسیدگی به عادات منفی و مسائل کنترل تکانه تمرکز دارد.

در طولCBT، متخصص یا مشاور سلامت روان به فرد کمک می‌کند تا محرک‌های عاطفی، فیزیکی و محیطی را که منجر به رفتارهای منفی می شوند، شناسایی و رفع کنند.

آنها می توانند فعالیت های جایگزین ایمن تری را برای افرادی که در پاسخ به استرس، اضطراب یا بی حوصلگی انتخاب می کنند، پیشنهاد دهند. جایگزین ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• فشار دادن یک توپ لاستیکی
• استفاده از مکعب روبیک
• طراحی، نقاشی یا بافندگی

همچنین ببینید:

عاداتی که ممکن است باعث پیری زودرس پوست شود

استفاده از دستکش یا بانداژ چسبی در پیشگیری از آسیب رساندن و یا تمایل به کندن پوست موثر و مفید خواهد بود.

می توان با تمرین تکنیک های کنترل استرس و تغییر محیط خود جهت کاهش قرارگیری در معرض عوامل محرک اقدام کرد.

چندین نکات خانگی جهت کنترل کندن پوست عبارتند از:

• ورزش منظم
• حذف آینه ها برای جلوگیری از دیدن لک های پوستی
• تمرین یوگا، مدیتیشن یا تمرینات تنفس عمیق برای کاهش استرس یا اضطراب
• پنهان کردن ابزاری مانند موچین، ناخن گیر و قیچی جهت کشیدن و کندن پوست
• استفاده از پمادهای موضعی تسکین دهنده، مانند ژل آلوئه ورا یا روغن نارگیل

خلاصه کلی

اختلال کندن پوست، یک رفتار تکراری متمرکز بر بدن است که با علائمی مانند کندن اجباری، خراش دادن، کشیدن پوست مشخص می گردد.

افراد به دلایل مختلف اقدام به کندن پوست می کنند. به عنوان مثال آنها همچنین ممکن است یک بیماری روانی مانند OCD یا ADHD داشته باشند. کندن پوست از علائم رایج ASD می باشد.

در صورت عدم درمان؛ اختلال کندن پوست می‌تواند منجر به زخم‌های باز، زخم‌های پوستی و ناراحتی‌های روحی قابل توجهی شود.

 افراد مبتلا به اختلال کندن پوست امکان دارد بخاطر ظاهر خود از اجتماع دوری کرده و از تعامل با دوستان و خانواده اجتناب نمایند.

درمان‌ اختلال کندن پوست بر شناسایی محرک‌ها، شناخت رفتار و کنترل علائم بیماری‌های زمینه‌ای پزشکی یا روانی متمرکز هستند.

 CBTو سایر اشکال درمانی می توانند به فرد کمک کنند تا عوامل روانشناختی، فیزیکی یا محیطی را که ممکن است در رفتار کندن پوست نقش داشته باشد، شناسایی کند SSRI .ها، ضد تشنج ها و داروهای ضد روان پریشی نیز می توانند به درمان اختلال کندن پوست کمک کنند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday