تریپوفوبیا (ترس از سوراخ ها) چیست؟
تریپوفوبیا نوعی ترس یا تنفر از سوراخ های زیاد و فشرده است که در فرد ایجاد می شود. گاهی تریپوفوبیا با اختلال افسردگی و اضطراب همراه است ...
تریپوفوبیا چیست؟
تریپوفوبیا به ترس یا انزجار شدید از سوراخ های بسته اشاره دارد.
این نام که برای اولین بار در سال 2005 در یک انجمن وب معرفی شد، ترکیبی از کلمات یونانی “trypa” (سوراخ کردن یا سوراخ) و “phobia” (ترس یا بیزاری) است.
افرادی که به این فوبیا مبتلا هستند، معمولاً هنگام نگاه کردن به سطوحی که سوراخ‌های کوچکی دارند که نزدیک به هم جمع شده‌اند یا در یک الگو قرار گرفته‌اند، احساس ناراحتی، انزجار و ناراحتی می‌کنند.
کارشناسان هنوز تریپوفوبیا را به عنوان یک فوبی خاص به رسمیت نمی شناسند.
مطالعاتی که این فوبیا را بررسی می‌کنند محدود هستند و تحقیقات موجود به نتیجه‌ای مبنی بر در نظر گرفتن تریپوفوبیا یک وضعیت سلامت روان منحصر به فرد نرسیده است.
گفته میشود، گزارش‌های حکایتی زیادی از افراد مبتلا به تریپوفوبیا وجود دارد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ترس از سوراخ ها، از جمله محرک های احتمالی، علل، و نحوه دریافت حمایت زمانی که باعث ناراحتی شدید می شود، بیشتر بخوانید.
همچنین ببینید:
فوبیا چیست؟ انواع فوبیا، علل، علائم و درمان آن
چه چیزی باعث ایجاد ترس می شود؟
تریپوفوبیا عمدتا بصری است. اگر این فوبیا را دارید، ممکن است هنگام نگاه کردن به موارد زیر احساس اضطراب، انزجار و ناراحتی کنید:
- غلاف دانه نیلوفر آبی
- لانه زنبوری
- توت فرنگی
- مرجان
- نان های دانه دار
- پنیر سوییسی
- دلمه یا ضایعات روی پوست
- فوم فلزی آلومینیومی
- انارها
- اسفنج ها
- جاده های سنگ ریزه یا سنگریزه
- حباب ها
- متراکم شدن
- طالبی
- دسته ای از چشم ها
فکر کردن به حیواناتی با پوست یا خز خالدار، پلنگ ها، دالماسی ها یا قورباغه های سمی، همچنین می توانند باعث انزجار و ترس شوند.
برخی از افرادی که از سوراخ‌ها می‌ترسند، فقط از سطوحی که سوراخ‌های نامنظم دارند، بیزارند.
آنها ممکن است هنگام نگاه کردن به سطوحی با سوراخ‌های هم اندازه، مانند سطوحی که در سر دوش یا روی پارچه‌های طرح‌دار، احساس نا خوشایند پیدا کنند.
برخی افراد دیگیر ممکن است تمام سوراخ های بسته شده را ناراحت کننده بداند.
علائم چیست؟
اگر تریپوفوبیا دارید، معمولاً هنگام نگاه کردن به یک شی یا سطح با دسته‌های کوچک سوراخ یا اشکالی که شبیه سوراخ هستند، احساس انزجار و ناراحتی خواهید کرد.
در حالی که ممکن است فوبیا را با ترس مرتبط کنید، اما تحقیقات انجام شده از منبع معتبر 2018 نشان می دهد که اکثر افراد مبتلا به تریپوفوبیا، انزجار(نه ترس) را به عنوان یک علامت اولیه تجربه می کنند.
همچنین ممکن است هنگام فکر کردن به چیزی که این ظاهر را دارد احساس انزجار، ناراحتی یا اضطراب کنند مثلاً اگر شریک زندگیتان شروع به گفتن به شما کند که چقدر توت فرنگی را دوست دارد و شما شروع به تجسم میوه کنید.
علائم خاص ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- لرز یا احساس خزیدن پوست شما
- تهوع
- تعریق
- ضربان قلب سریع
- سرگیجه یا سبکی سر
- ناراحتی بینایی، از جمله فشار چشم، اعوجاج، یا توهم
- احساس کلی ناراحتی یا ناراحتی
- میل شدید به دور شدن از تصویر یا شی
- احساس وحشت یا حمله پانیک
- لرزش
چه چیزی باعث تریپوفوبیا می شود؟
شواهد علمی هنوز دلیل واضح تریپوفوبیا را مشخص نکرده اند، اما چند توضیح بالقوه وجود دارد.
برخی کارشناسان معتقدند که این ترس از سوراخ های بسته ممکن است به عنوان گسترش ترس بیولوژیکی از موجودات سمی یا خطرناک ایجاد شود.
محققانی تصاویری را که واکنش اضطرابی در افراد مبتلا به تریپوفوبیا ایجاد می‌کرد، تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که رنگ‌های کنتراست بالا در یک آرایش گرافیکی خاص، باعث ایجاد اضطراب، انزجار و سایر علائم می‌شوند.
آنها همچنین دریافتند که تصاویر برخی از حیوانات بسیار خطرناک، از جمله شاه کبرا، عقرب مرگبار، و اختاپوس حلقه آبی، ویژگی های طیفی خاصی را با تصاویر تریپوفوبیک به اشتراک می گذارند.
ویژگی های طیفی به چیزهای ظریفی مانند کنتراست و فرکانس فضایی اشاره دارد که می تواند بر نحوه برداشت چشم و مغز شما در تصاویر تأثیر بگذارد.
بنابراین، ترس از سوراخ ها ممکن است بیشتر یک ارتباط ناخودآگاه اقلام بی ضرر (مانند غلاف دانه نیلوفر آبی) یا حیوانات ترسناک (مانند اختاپوس حلقه آبی) باشد، زیرا آنها دارای ویژگی های طیفی خاصی هستند.
به عبارت دیگر، تریپوفوبیا ممکن است ناشی از توانایی تکامل یافته شما برای شناسایی تهدیدات در محیط شما باشد.
بسیاری از افراد مبتلا به تریپوفوبیا نیز بیزاری شدیدی نسبت به دلمه ها، جوش های پوستی، یا دیگر الگوهای بثورات و نشانه های پوستی دارند، که باعث می شود برخی از کارشناسان این فوبیا را به یک واکنش تکاملی دیگر مرتبط کنند: انگیزه برای جلوگیری از میکروب ها یا بیماری ها یا بیماری های پوستی مسری.
آیا عوامل خطر وجود دارد؟
باز هم، تحقیقات در مورد تریپوفوبیا در مراحل اولیه باقی مانده است، بنابراین کارشناسان هنوز دقیقاً مطمئن نیستند که چه عواملی می تواند شانس شما را برای ایجاد ترس از سوراخ ها افزایش دهد.
با این حال، غیرمعمول نیست که فوبیا پس از یک رویداد ناخوشایند یا ناراحت کننده با موضوع فوبیا شروع شود.
بر اساس علل بالقوه تریپوفوبیا، این امکان وجود دارد که بیزاری شما پس از مواجهه با یک مار سمی، قرار گرفتن در معرض یک بیماری پوستی مسری یا یکی دیگر از محرک های تریپوفوبیا شروع شود.
یک مطالعه در سال 2017 یک منبع قابل اعتماد ارتباط احتمالی بین تریپوفوبیا و اختلال افسردگی اساسی و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را نشان داد.
نویسندگان مطالعه 195 عضو بزرگسال یک گروه حمایت از تریپوفوبیا را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که:
- 19 درصد از شرکت کنندگان تشخیص افسردگی اساسی داشتند و 8.7 درصد دیگر معتقد بودند که ممکن است افسردگی اساسی داشته باشند.
- 17.4 درصد از شرکت کنندگان تشخیص اختلال اضطراب فراگیر داشتند، در حالی که 11.8 درصد دیگر معتقد بودند که ممکن است GAD داشته باشند.
- بسیاری از شرکت کنندگان سایر تشخیص های مربوط به سلامت روان، از جمله اضطراب اجتماعی (8.2 درصد) و اختلال هراس (6.2 درصد) را گزارش کردند.
تحقیقات انجام شده در سال 2016 همچنین به ارتباط بین اضطراب اجتماعی و تریپوفوبیا اشاره کرد و نشان داد که برای افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی، ترس از سوراخ ها در واقع می تواند ترس از چشم یا نگاه انسان باشد.
دیدن خوشه‌هایی از سوراخ‌ها ممکن است باعث شود که بسیاری از جفت چشم‌ها به شما خیره شوند که منجر به پریشانی و ناراحتی شود.
همچنین اگر سابقه خانوادگی شرایط اضطرابی و به ویژه فوبیا دارید، شانس بیشتری برای ابتلا به هر فوبی دارید.
چگونه تشخیص داده می شود؟
فقط متخصصان سلامت روان می توانند فوبیا، مانند ترس از سوراخ ها را تشخیص دهند.
از آنجایی که هیچ تشخیص رسمی تریپوفوبیا وجود ندارد، یک درمانگر به طور خاص تریپوفوبیا را تشخیص نمی دهد.
با این حال، آنها مطمئناً می توانند تشخیص دهند که ظهور سوراخ های خوشه ای باعث ناراحتی شدید می شود و راهنمایی و پشتیبانی برای کار از طریق آن ترس ارائه می دهند.
آنها ممکن است تشخیص کلی تری از فوبیای خاص ارائه دهند.
به علاوه، یک درمانگر همچنین می‌تواند با پرسیدن سؤالاتی در مورد سایر علائم سلامت روانی که با آن زندگی می‌کنید، از جمله نشانه‌های شرایط اضطرابی یا افسردگی را شناسایی کند:
- علائمی که تجربه می کنید
- چیزهایی که آنها را تحریک می کند
- چگونه زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار می دهند
چگونه درمان می شود؟
حمایت یک متخصص سلامت روان می تواند کمک زیادی به کاهش علائم تریپوفوبیا کند.
رویکردهای بالقوه برای درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
مواجهه درمانی و درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمان از طریق مواجهه. این رویکرد به شما اجازه می‌دهد تا در محیط امن درمان با ترس خود مواجه شوید تا بتوانید با حمایت درمانگر یاد بگیرید که پاسخ خود را به شی یا موقعیتی که باعث ترس شما میشود تغییر دهید.
کارشناسان عموماً مواجهه درمانی را مؤثرترین رویکرد برای فوبیا می دانند.
این رویکرد راهبردهایی را برای کمک به شناسایی، به چالش کشیدن و اصلاح افکار ناخواسته و احساسات ناراحت کننده را به فرد می آموزد.
تکنیک های CBT می تواند به شما کمک کند تا مدیریت احساسات طاقت فرسا، از جمله احساس اضطراب و ترس را یاد بگیرید.
همچنین ببینید:
فواید یوگا برای سلامتی روحی و جسمی
دارو
هیچ دارویی به طور خاص علائم تریپوفوبیا را درمان نمی کند، اما یک روانپزشک یا سایر پزشکان تجویز کننده ممکن است در صورت تجربه داروها را توصیه کنند:
- احساس شدید اضطراب یا وحشت در موقعیت های خاص
- اضطراب به حدی زیاد است که مانع از زندگی روزمره شود یا شما را از پیشرفت در درمان باز دارد
- علائمی که تنها با درمان بهبود نمی یابند
گزینه های دارویی برای فوبیای خاص ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- بنزودیازپین ها
- مسدود کننده های بتا
- داروهای ضد افسردگی
- بوسپیرون
رویکردهای دیگر
درمانگر شما همچنین ممکن است راهبردهای دیگری را برای کمک به مدیریت اضطراب و پریشانی عاطفی توصیه کند.
اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تکنیک های آرامش بخش، از جمله تنفس عمیق، یوگا و مدیتیشن
- گذراندن وقت در طبیعت و سایر محیط های آرام بخش
- تنفس آگاهانه، مشاهده، گوش دادن و سایر ترفندهای ذهن آگاهی برای کمک به مقابله با استرس
- وقت گذاشتن برای سرگرمی ها و فعالیت های لذت بخش
در حالی که مراقبت از سلامت جسمانی شما ممکن است به طور مستقیم به فوبیای شما نپردازد، اما خودمراقبتی خوب می تواند کمک زیادی به شما در مدیریت اضطراب و سایر علائم کند.
چند نکته که ممکن است کمک کند:
- سعی کنید هر شب حدود ۷ تا ۸ ساعت بخوابید.
- یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و غذاهایی را که می توانند باعث اضطراب شوند را محدود کنید.
- اگر می توانید فعالیت بدنی منظم داشته باشید، ورزش می تواند به کاهش علائم اضطراب و افسردگی کمک کند.
- کافئین را محدود کنید، به خصوص اگر به اثرات آن حساس هستید، زیرا می تواند علائم اضطراب را بدتر کند.
- با دوستان و خانواده تماس بگیرید تا در مورد احساسات خود صحبت کنید.
- یک گروه پشتیبانی پیدا کنید تا با سایر افرادی که با علائم مشابه زندگی می کنند ارتباط برقرار کنید.
ممکن است متخصصان هنوز ترس از سوراخ ها را به عنوان یک فوبی رسمی تشخیص ندهند، اما این بدان معنا نیست که علائم شما واقعی نیستند.
اگر علائم شما باعث ناراحتی عاطفی می شود و زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار می دهد، صحبت با یک متخصص سلامت روان قدم خوبی است.
آنها می توانند به شما در کشف علل احتمالی، محرک ها و استراتژی های مفید برای مدیریت اضطراب، انزجار و سایر احساسات ناخواسته مرتبط با تریپوفوبیا کمک کنند.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
دیدگاه تان را بنویسید