طبق تحقیقات اخیر زمانی که چیزی می خورید می تواند به اندازه آنچه می خورید مهم باشد.

محققان کالج کینگز در انگلستان خاطرنشان کردند که شیوه زندگی مدرن باعث شده است که بسیاری از افراد دیر و یا در فواصل نامنظم غذا بخورند که این امر باعث سردرگمی ریتم شبانه روزی بدن و تداخل در هضم و سوخت و ساز مواد غذایی می شود.

ریتم های شبانه روزی ساعت های داخلی بدن ما هستند. محققان میگویند: "هر عضو دارای یک ساعت است." "این بدان معناست که زمان هایی وجود دارد که کبد ، روده ، ماهیچه ها و سایر ارگان های بدن در زمان اوج کارآیی خود هستند و زمان های دیگری نیز وجود دارد که کم و بیش خواب هستند و خیلی کمتر کار می کنند." ریتم های شبانه روزی در سه نوع اصلی وجود دارد: روز در مقابل شب ، فعالیت در مقابل استراحت و خوردن در مقابل نخوردن. ساعتهای سلولی ما در بعضی از مواقع انتظار دریافت  غذا دارند و در آن زمان آماده تولید هورمون هایی مانند انسولین و جذب مواد مغذی مانند گلوکز هستند. محققان می گویند اگر در مواقعی غذا بخوریم که بدن ما برای دریافت مواد غذایی آماده نیست ، ممکن است مواد مغذی را به خوبی جذب نکنیم. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر کسی در زمانی که سلول انتظار دریافت غذا ندارد، غذا بخورد، سطح گلوکز خون بعد ازغذا ممکن است بیشتر شود.

همچنین ببینید:

اجازه ندهید دیابت شادی را از شما بگیرد!

تربیت سلول ها

از آنجا که سلولهای ما در یک ریتم خاص بهتر عمل می کنند ، ما می توانیم با خوردن غذا در هر روز در یک زمان مشخص به آنها کمک کنیم. این برای افرادی که هرگز عادات غذا خوردن منظی ندارند یک چالش است. ممکن است نیاز داشته باشیم که برنامه ای برای زمان های غذا خوردنمان مشخص کنیم. الگوهای نامنظم  در خوردن غذا میتواند سلول های ما را گیج کرده و کارایی آنها را کاهش دهند.

تغذیه با محدودیت زمانی ممکن است ایده آل باشد ، اما متناسب با زندگی همه افراد نیست ، و بنابراین سایر گزینه ها برای زمانبندی خوردن  غذا نیز می تواند موثر واقع شود. افراد میتوانند یک بازه ی زمانی ۱۰ ساعته را برای خوردن غذا انتخاب کنند و خارج از آن بازه ی زمانی چیزی نخورند. مطالعه ای که اخیراً منتشر شده است ، بر روی  ۱۹ مرد در معرض خطر دیابت انجام شده است که برای مدت یک سال در زمانبندی محدود و مشخصی در روز غذایشان را خوردند . مشاهده شد که پس از یک سال آنها دچار  کاهش وزن ، کاهش چربی و کاهش فشار خون ، کلسترول و قند خون شدند.محققان میگویند این بسیار عالی و مفید است که افراد بتوانند به ساعات و زمانبندی دریافت تغذیه شان پایبند بمانند. حتی اگر یک یا دو روز در هفته مطابق برنامه خود عمل نکنند ، باز هم مزایایی را به دست خواهند آورد.

چه موقع غذا بخوریم؟

بهترین بازه ی زمانی برای شما کی است؟ برای بیشتر افراد ، اما نه همه ، با خوردن زیاد در صبح ها نتیجه بهتری گرفته اند. در بسیاری از مطالعات ، افرادی که در بازه ی صبحگاهی مقدار بیشتری غذا خورده اند نسبت به افرادی که بعداً غذا خورده اند حساسیت به انسولین ، فشار خون پایین و گرسنگی کمتری داشته اند.

بدن  به همان روشی که عصرها کار میکند ، صبح ها کار نمی کند. مطالعات نشان داده است که موشهایی که شبها غذا می خورند نسبت به موش هایی که همان مقدار غذا را در روز می خورند دارای  وزن بیشتری شده اند. زنانی که صبحانه های زیاد و شام های کم می خورند ، انسولین و گلوکز پایین تری دارند. آنها در مقایسه با کسانی که صبحانه ای سبک می خورند و یا از خوردن وعده صبحانه صرف نظر می کنند ، احساس گرسنگی کمتر و کاهش وزن بیشتری داشتند.

نکته مهم این است که در الگویی قرار بگیرید که در تمام طول روز غذا نخورید. "اختلال در ساعتهای داخلی بدن ما که در اثر تغییرات مکرر منطقه زمانی یا برنامه کاری نامنظم اتفاق می افتد تأثیر قابل توجهی در پیشرفت بیماریهای متابولیکی از جمله دیابت نوع ۲ دارد."

محدود کردن زمان غذا خوردن در افراد مبتلا به دیابت

اگر می خواهید تغذیه با محدودیت زمانی را امتحان کنید ، باید با پزشک ، متخصص تغذیه یا مربی دیابت خود در مورد اینکه چه چیزی بخورید و درمورد داروهای خود مشورت کنید.

در این روش در واقع شما همان مقدار غذایی را که در کل یک روز میخورید را در یک بازه ی زمانی محدود تر خواهید خورد.

همچنین ممکن است نخوردن چیزی بعد از ساعت ۳ بعد از ظهر دشوار باشد. و یا برنامه کاری یا خانوادگی شما تداخل داشته باشد. اما اگر نمی توانید برنامه خود را تغییر دهید ،میتوانید این بازه ی زمانی را طولانی تر کنید ، مثلا فقط از ۷ صبح تا ۷ شب چیزی بخورید و پس از آن هیچ چیزی نخورید و همچنان از مزایای این روش تا حدودی بهره ببرید.

چطور زمان هایی که هیچ چیزی نباید بخوریم را پشت سر بگذاریم؟

داشتن احساس راحتی با داشتن احساس گرسنگی حاصل از معده خالی آن هم به مدت طولانی میتواند کاری دشوار باشد.ساعت های طولانی غذا نخوردن میتواند بسیار سخت باشد. خوردن پروتئین و فیبر بیشتر ممکن است در صورت گرسنگی به شما کمک کند ، و در صورت یافتن راههای دیگری برای کاهش استرس ، ممکن است تمایلتان به خوردن غذا نیز کاهش یابد. و به طور کلی با گذشت زمان انجام این کار برایتان آسان تر خواهد شد. ما باید اطمینان حاصل کنیم که در زمان محدودی که برای خوردن غذا در نظر گرفته ایم غذای کافی می خوریم. یک متخصص تغذیه ممکن است بتواند در این مورد به شما کمک کند.

محدودیت در زمان بندی غذا به این معنی نیست که می توانیم در آن زمان کوتاه هر چیزی را بخوریم. دکترها و محققان می گویند: "آنچه شما می خورید هنوز اهمیت دارد." اما به نظر می رسد ریتم بدن شما باعث می شود تاثیر آنچه میخورید بهتر شود و احساس بهتری داشته باشد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

diabetesselfmanagement