از آنجا که سلول های ما با قرار گرفتن در یک ریتم به خصوص کارایی بهتری دارند ، می توانیم با خوردن غذا در یک ساعت مشخص به آنها کمک کنیم. این یک چالش برای افرادی است که زندگی پرتنشی دارند یا کسانی که هرگز عادت های غذایی منظمی برای خودشان ایجاد نکرده اند. شاید لازم باشد برنامه ای برای زمان غذا خوردنمان مشخص کنیم. الگوهای نامنظمی که در آن به طور مداوم در بدنمان غذا داریم ، می تواند سلول ها را گیج کرده و در نتیجه عملکرد آنها کمتر شود.

غذا خوردن با محدودیت زمانی ممکن است ایده آل باشد ، اما مناسب زندگی همه نیست .در مطالعاتی شرکت کنندگان یک بازه ی غذا خوردن ۱۰ ساعته را برای خود انتخاب می کنند. آنها خارج از این ۱۰ساعت اصلاً چیزی نمی خورند. مطالعه ای که اخیراً در مجله Cell Metabolism منتشر شده است ، ۱۹ مرد در معرض خطر ابتلا به دیابت را که به مدت یک سال از برنامه ی غذایی با محدودیت زمانی استفاده می کردند ، بررسی کردند. مشخص شد که انها توانستند وزن کم کنند ، میزان چربی در بدنشان را کاهش دهند و فشار خون ، کلسترول و گلوکز خونشان را نیز کاهش دادند. محققان گفته اند که اکثر بیماران می توانند با روزه داری و در واقع افزایش زمان هایی که ناشتا می مانند به این اهداف دست یابند. حتی اگر آنها هفته ای یکی یا دو روز از این ریتم منظم غذا خوردن خود خارج شوند ، باز هم مزایایی را دریافت می کنند. آنها گفته اند: "در مطالعات انجام شده بر روی موش ها، موشهایی که پنج روز در هفته در بازه ی زمانی ۱۲ ساعته غذا می خوردند هم از این مزایا بهره مند می شوند." اکنون مطالعات بزرگتری بر روی انسان در حال انجام است.

افراد شرکت کننده در این مطالعه برای جلوگیری از افت قند خون در دو هفته اول کنترل گلوکز (CGM) مداوم داشتند. در طی مطالعه داروها تغییر نکردند ، اما بسیاری از افراد پس از پایان مطالعه توانستند مصرف داروهای فشار خون ، کلسترول و گلوکز را کاهش دهند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .