دانسته های عضلات چهار سر ران

عضله چهارسر، گروهی از چهار عضله در جلوی ران است. این گروه عضلانی یکی از بزرگترین و قوی ترین عضلات بدن انسان به شمار می رود که به افراد اجازه ایستادن، راه رفتن و دویدن می دهد.

این گروه عضلانی به چهار قسمت مجزا تقسیم می‌ شود که باهم عمل می کنند. چهار عضله ای که ماهیچه چهارسر ران را تشکیل می دهند عبارتند از:

• رکتوس فموریس
• واستوس لترالیس
• واستوس اینترمدیوس
• واستوس مدیالیس

متخصصان می توانند عضلات ران را به سه قسمت تقسیم کنند:

• قدامی (جلویی)
• مدیال (داخلی)
• خلفی (پشت ران)

همراه با دو عضله دیگر، سارتریوس و ایلیوپسواس، عضلات چهار سر ران قسمت قدامی را تشکیل می‌دهند که حرکت را ممکن می‌سازد.

همچنین ببینید:

 پیچ خوردن و رگ به رگ شدن مچ پا

آناتومی

عضله چهار سر ران از عضله راست ران و سه عضله پهن تشکیل شده است. این ماهیچه ها با هم عمل می کنند تا زانو را کشیده و کشکک یا کاسه زانو را تثبیت کنند. محل این چهار عضله به شرح زیر است:

ماهیچه راست رانی (Rectus femoris muscle): این عضله تقریبا سه ماهیچه پهن را می پوشاند و تنها عضله در گروه است که از مفاصل ران و زانو عبور می کند. علاوه بر امتداد در مفصل زانو، در مفصل ران نیز خم می شود.

ماهیچه پهن بیرونی (Vastus lateralis muscle): این عضله بزرگ از قسمت بیرونی ران پایین می رود و استخوان ران را به کشکک متصل می کند.

ماهیچه پهن میانی (Vastus medialis): همانطور که از نام آن پیداست، این عضله بین دو عضله واستوس دیگر در ران قرار می گیرد. این عضله نسبت به سه ماهیچه دیگر وسعت بیشتری دارد.

ماهیچه پهن درونی: این عضله در امتداد قسمت داخلی ران کشیده شده و استخوان ران را به کاسه زانو متصل می کند.

علاوه بر چهار عضله چهار سر ران، این ناحیه از بدن شامل شریان فمورال نیز می شود. این شاخه از شریان فمورال منبع خون اولیه برای پا محسوب می گردد؛ همچنین دارای عصب فمورال است که در پردازش حرکتی و حسی در اندام تحتانی نقش دارد. علاوه بر این، سر این چهار عضله با هم ترکیب شده و تاندون عضله چهار سر را تشکیل می دهد که گروه عضلانی را به کشکک متصل می کند.

عملکرد

عملکرد اصلی عضله چهار سر ران این است که ساق پا را در مفصل زانو دراز کشیده و ران را در مفصل ران خم کند. آنها همچنین با نگه داشتن کشکک در داخل یک شیار در استخوان ران به تثبیت زانو کمک می کنند. عضلات چهار سر ران عمدتاً در حرکات پرش، دویدن فعال هستند؛ و به انجام حرکات روزمره مانند راه رفتن، نشستن بر روی صندلی و بالا رفتن از پله ها کمک می کنند.

عضلات چهار سر ران به صورت متضاد با عضلات همسترینگ که به عنوان پشت ران وجود دارند کار می کنند. هنگامی که یک گروه عضلانی منقبض می شود، گروه دیگر شل می شود و امکان خم شدن و باز شدن زانو را فراهم می کند. هنگامی که همسترینگ منقبض می شود، مفصل زانو خم می شود و زمانی که عضله چهار سر ران منقبض می شود، ساق را کشیده یا صاف می کند.

همچنین ببینید:

 چه چیزی باعث اسپاسم عضلانی می شود؟

آسیب های رایج

از آنجایی که عضله چهار سر ران در طول انواع مختلف حرکت و فعالیت های بدنی فعال است، آسیب های ناشی از استفاده بیش از حد، کشش بیش از حد یا ضربه غیرمعمول نیست. برخی از آسیب های رایج عضله چهار سر ران ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کوفتگی

کوفتگی، که بسیاری از افراد آن را به سادگی یک کبودی می دانند، اغلب از ضربه به ران ایجاد می شود، که عضلات را در برابر سطح سخت این قسمت از ساق فشرده می کند. در نتیجه، این ضربه ممکن است باعث کبودی و التهاب شود. این موضوع یک آسیب شایع در بسیاری از ورزش های ضربه ای است و می تواند منجر به درد و کاهش دامنه حرکتی شود.

درمان این نوع آسیب معمولاً شامل استراحت، کمپرس یخ، محکم بستن و بالا بردن ارتفاع یا روش RICE است. بعلاوه، مقداری کشش سبک ممکن است به بازیابی دامنه کامل حرکت کمک کند.

فشارها

این نوع یک آسیب ورزشی رایج و دردناک دیگر است، به ویژه در میان ورزشکارانی که حرکات ناگهانی و شدید پا را انجام می دهند. زمانی اتفاق می‌افتد که فرد عضله یا تاندون خود را بیش از حد کش می‌دهد، مخصوصاً در نتیجه خستگی، استفاده بیش از حد یا استفاده نادرست.

این آسیب ممکن است حرکت را محدود کند و درمان اغلب شامل روش RICE و داروهای ضد التهابی است. افراد می توانند با آماده کردن عضلات با تمرینات منظم و گرم کردن و سرد کردن کامل قبل و بعد از ورزش، از کشیدگی های چهارگانه جلوگیری کنند.

تاندونوپاتی

تاندونوپاتی به آسیب های تاندون اطلاق می گردد که اغلب منجر به درد، تورم و اختلال در عملکرد شده و معمولاً در اثر استفاده بیش از حد ایجاد می شود. تاندون ها بافت های ضخیمی هستند که استخوان را به ماهیچه متصل می کنند. دو نوع اصلی تاندونوپاتی تاندونیت و تاندونوز هستند.

تاندونیت التهاب تاندون را توصیف می کند، در حالی که تاندونوز به تحلیل رفتن تاندون اشاره دارد. هر دو آسیب دردناک هستند و می توانند باعث از دست دادن انعطاف پذیری شوند. در حالی که روش RICE می تواند به بهبودی کمک کند، ممکن است فرد برای کمک به درمان تاندونوز به تزریق یا جراحی نیاز داشته باشد.

پارگی

پارگی چهار سر ران زمانی را توصیف می کند که تاندون به طور جزئی یا کامل قطع می شود. این آسیب مشابه یک فشار است، اما شامل کشش بیش از حد و پارگی است. در برخی موارد، آسیب ممکن است به صورت پارگی جزئی در جایی که تاندون در حال ساییدگی است شروع شود، اما سپس پیشرفت کرده و باعث پارگی کامل تاندون می شود. این آسیب ممکن است باعث جدا شدن عضلات از کاسه زانو شود، به این معنی که فرد نمی تواند زانوی خود را صاف کند.

درمان ممکن است متفاوت و شامل استراحت، فیزیوتراپی و جراحی باشد.

تمرینات چهار سر ران

برای کمک به تقویت عضله چهار سر، افراد می توانند تمرینات مختلف عضلانی انجام دهند. با این حال، قبل از ورزش، توصیه می‌شود گرم کردن و حرکات کششی انجام گیرد تا به جریان خون در ناحیه کمک شود.

برخی از تمرینات چهار سر ران که افراد می توانند امتحان کنند عبارتند از:

• اسکات
• لانژ
• پرس پا
• کشش پا
• خلاصه کلی

عضلات چهار سر ران گروهی از عضلات هستند که در جلوی ران قرار دارند. آنها از چهار عضله متمایز تشکیل شده اند: عضله راست رانی، واستوس بیرونی، واستوس میانی و واستوس درونی.

از آنجایی که این عضلات در بسیاری از حرکات فعال درگیر هستند، صدمات چهارگانه در بین ورزشکاران رایج است. پس از آسیب، توصیه می شود که افراد استراحت کنند و اجازه دهند ماهیچه ها بازیابی شوند.  کشش و تهویه مناسب این عضلات می تواند به جلوگیری از آسیب کمک کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday