نقرس نخاعی چیست؟

نقرس نخاعی نوعی نقرس است که نواحی ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد. نقرس نوعی آرتریت التهابی است که می تواند به دلیل تجمع اوریک اسید ایجاد شود.

اگر بدن نتواند اوریک اسید اضافی را حذف کند، کریستال های اورات در اطراف مفاصل تشکیل شده و در نهایت باعث درد و التهاب می شوند.  در موارد شدید، رسوبات اوریک اسید نیز می تواند در زیر پوست ایجاد شود. این رسوبات به نام توفی شناخته می شوند.

بدون درمان، نقرس ممکن است به سایر نواحی بدن از جمله ستون فقرات گسترش یابد. نقرس نخاعی می تواند باعث کمردرد، ضعف، از دست دادن حس، سوزن سوزن شدن و احساس گرفتگی شود.

نقرس نخاعی چیست؟

بر اساس گزارشی در سال 2021، نقرس نخاعی شکل نادری از نقرس است که ستون فقرات، معمولاً ستون فقرات کمری را تحت تأثیر قرار می دهد.

این گزارش بیان می‌کند که نقرس نخاعی ممکن است 22 تا 35 درصد افراد را تحت تأثیر قرار دهد، اما بسیاری از موارد ممکن است به دلیل طیف گسترده‌ای از علائم و عدم آگاهی در مورد این بیماری، تشخیص داده نشود.

نقرس نوعی آرتریت التهابی است که می تواند به دلیل افزایش سطح اوریک اسید رخ دهد. اوریک اسید یک محصول زائد است، اما اگر بدن نتواند به اندازه کافی آن را از بین ببرد، تجمع می یابد.

اوریک اسید اضافی می‌تواند کریستال‌های اورات را در اطراف مفاصل، که معمولاً در قسمت تحتانی بدن است، مانند انگشتان پا، مچ پا و زانو تشکیل دهد.

همچنین ببینید:

 انواع آرتریت و درمان آن

بدون درمان، نقرس ممکن است پیشرفت کند و تشکیل توفی ها، که رسوبات سخت اوریک اسید هستند و در زیر پوست تشکیل می شوند، ممکن است رخ دهد. با گذشت زمان، توفوس ممکن است در نواحی دیگر بدن مانند اسکلت محوری ایجاد شود.

اسکلت محوری از جمجمه، قفسه سینه و ستون فقرات تشکیل شده است. 

نقرس نخاعی می تواند موارد زیر را تحت تأثیر قرار دهد:

• مفاصل فاست که مهره ها را در ستون فقرات به هم متصل می کنند
• لامینا، قوس پشتی مهره که به نخاع متصل می شود
• رباط زرد یا فلاوم، رباطی که لامینه ها را به هم متصل می کند
• فضای اپیدورال، ناحیه ای در داخل ستون فقرات

علائم نقرس نخاعی ممکن است شامل:

• کمر درد
• گردن درد
• ضعف
• بی حسی
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده
• کاهش حس در کمر، پاها و لگن

علل

هیپراوریسمی وضعیتی است که در آن اوریک اسید اضافی در بدن وجود دارد. اوریک اسید یک محصول زائد از پورین ها است که در بدن و برخی غذاها یافت می شود.

در برخی موارد، هیپراوریسمی می تواند منجر به نقرس شود. سطوح بالای اوریک اسید می تواند بلورهایی را در مفاصل، بافت ها و مایعات درون بدن تشکیل دهد. این کریستال ها می توانند باعث درد و التهاب شوند.

برخی عوامل ممکن است خطر افزایش سطح اوریک اسید منجر به نقرس بالینی را افزایش دهند، از جمله:

• جنسیت
• چاقی
• نارسایی قلبی
• فشار خون بالا
• مقاومت به انسولین
• سندرم متابولیک
• دیابت
• عملکرد ضعیف کلیه
• برخی داروها مانند دیورتیک ها
• الکل
• مصرف غذا یا نوشیدنی سرشار از فروکتوز
• داشتن یک رژیم غذایی غنی از پورین، که شامل گوشت قرمز و غذاهای دریایی است

بر اساس یک منبع معتبر در سال 2016، بدون درمان، نقرس ممکن است به ستون فقرات گسترش یابد. نقرس معمولاً فضاهای مفصلی را تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین نواحی از ستون فقرات مانند مفاصل فاست ممکن است مستعد رسوب کریستال های اورات باشند.

این تحقیق همچنین این نظریه را مطرح می کند که سطوح بالای اوریک اسید در خون ممکن است نشان دهنده افزایش مایع مغزی نخاعی باشد؛ که ممکن است منجر به انسداد یا کانال نخاعی شود.

تشخیص

بر اساس یک مقاله معتبر در سال 2019، تشخیص نقرس نخاعی می تواند دشوار باشد زیرا یک بیماری نادر است و در حال حاضر هیچ معیار تشخیصی مشخصی ندارد.

این مقاله نشان می دهد که علائم نقرس نخاعی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد در اسکلت محوری
• دردی که از ستون فقرات به لگن و پاها کشیده می شود و همچنین ممکن است منجر به گزگز، بی حسی یا ضعف گردد.
• فشرده سازی در نخاع
• سطح اوریک اسید بالا

پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی برای بررسی ندول های اطراف مفاصل انجام دهد که می تواند نشان دهنده نقرس باشد.

پزشک ممکن است از آزمایش خون برای اندازه گیری سطح اوریک اسید استفاده کند. سطح اوریک اسید بالاتر از 7 میلی گرم در دسی لیتر   (mg/dl) ممکن است نشان دهنده هایپراوریسمی باشد.

آزمایش‌های تصویربرداری، مانند اسکن MRI، ممکن است به نشان دادن هرگونه مشکل در ستون فقرات کمک کند.

پزشکان ممکن است از بیوپسی یا جراحی برای بررسی وجود توده استفاده کنند.

همچنین ببینید:

مشکلات ستون فقرات که باعث لرزش می شوند

درمان

داروهای درمان نقرس نخاعی همان داروهایی هستند که نقرس را در نواحی معمولی دیگر درمان می کنند.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs)، مانند ایندومتاسین یا ناپروکسن، می توانند به درمان علائم حملات حاد نقرس کمک کنند.

 NSAIDها ممکن است برای افراد مبتلا به شرایط خاصی مانند بیماری مزمن کلیوی یا بیماری قلبی مناسب نباشند. افراد ممکن است کلشیسین را به عنوان یک داروی جایگزین مصرف کنند.

درمان طولانی مدت ممکن است شامل داروهای دیگری باشد که برای جلوگیری از توفوس و کاهش سطح اوریک اسید عمل می کنند. این شامل:

مهارکننده های گزانتین اکسیداز، مانند آلوپورینول، اکسی پورینول یا فبوکسوستات

عوامل اوریکوزوریک، مانند سولفین پیرازون و پروبنسید

سایر درمان‌های نقرس ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از دست دادن وزن اضافی
• اجتناب از الکل
• کاهش یا اجتناب از غذاهای حاوی پورین بالا، مانند گوشت قرمز یا غذاهای دریایی
• اجتناب از هر گونه دارویی که ممکن است سطح اوریک اسید را افزایش دهد، مانند دیورتیک ها
• ورزش های مانند پیاده روی یا شنا

بر اساس یک بررسی در سال 2019، تشخیص و درمان سریع نقرس نخاعی ممکن است به کاهش علائم و جلوگیری از پیشرفت این بیماری کمک کند.

خلاصه کلی

نقرس نخاعی نوع نادری از نقرس است که نواحی از ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد.

اگرچه نقرس معمولاً انگشتان پا و سایر مفاصل پایین بدن را درگیر می کند، اما به مرور زمان می تواند به سایر قسمت های بدن مانند ستون فقرات نیز سرایت کند.

پزشکان ممکن است از آزمایش خون، آزمایش تصویربرداری و بیوپسی برای تشخیص نقرس نخاعی استفاده کنند. درمان ممکن است شامل داروهایی برای کاهش التهاب و کاهش سطح اوریک اسید باشد.

در برخی مواقع، طبق شرایط بیمار؛ ممکن است نیاز به جراحی نیاز باشد.

تشخیص سریع، درمان و تغییر شیوه زندگی ممکن است به کاهش علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday