اختلال پیکا و راه های درمان آن
پیکا نوعی اختلال خوردن اجباری است که در آن افراد اقلام غیرغذایی می خورند. این اختلال در کودکان بیشتر شایع است همچنین میتواند در کودکان و بزرگسالان دارای ناتوانیهای ذهنی و رشدی رخ دهد. در زنان باردار میل به اقلام عجیب و غیرخوراکی میتواند با کمبود آهن و روی مرتبط باشد ...
افراد مبتلا به اختلال پیکا به طور اجباری چیزهایی را می خورند که ارزش غذایی ندارند. فرد مبتلا به پیکا ممکن است اقلام نسبتاً بی ضرری مانند یخ و یا ممکن است موارد خطرناکی مانند تکه های فلز بخورند.
در مورد مصرف فلز، فرد مبتلا به این اختلال، سرانجام دچار مسمومیت با سرب می شود.
این اختلال اغلب در کودکان و زنان باردار رخ می دهد. معمولا موقتی است. اگر شما یا فرزندتان نمی توانید از خوردن مواد غیرخوراکی خودداری کنید، فوراً به پزشک مراجعه کنید. درمان می تواند به شما کمک کند که از عوارض جانبی جدی جلوگیری کنید.
پیکا در افرادی که دارای ناتوانی های ذهنی هستند نیز رخ می دهد. این اختلال اغلب در افرادی که دچار ناتوانی در رشد شدید هستند، شدید تر و طولانی تر است.
افراد مبتلا به پیکا به طور منظم اقلام غیرغذایی می خورند. این رفتار باید حداقل یک ماه ادامه یابد تا به عنوان pica واجد شرایط شود.
همچنین ببینید:
اگر مبتلا به پیکا هستید، ممکن است به طور منظم مواردی مانند زیر مصرف کنید:
یخ
صابون
خاک رس
مو
شن
خاکستر سیگار
رنگ
چسب
گچ
مدفوع
همچنین ممکن است سایر مواد غیر خوراکی بخورید.
چه چیزی باعث پیکا می شود؟
هیچ دلیل واحدی برای پیکا وجود ندارد. در برخی موارد، کمبود آهن، روی یا سایر مواد مغذی ممکن است با پیکا همراه باشد. به عنوان مثال کم خونی، معمولاً ناشی از کمبود آهن، ممکن است علت اصلی پیکا در زنان باردار باشد.
این اختلال ممکن است نشانه ای از تلاش بدن برای جبران سطوح پایین مواد مغذی باشد.
افراد مبتلا به بیماری های روانی خاص، مانند اسکیزوفرنی و اختلال وسواس فکری-عملی (OCD)، ممکن است به عنوان مکانیسم مقابله، به اختلال پیکا مبتلا شوند.
برخی از افراد حتی ممکن است از بافت یا طعم برخی از اقلام غیرخوراکی لذت ببرند. در برخی فرهنگ ها، خوردن خاک رس یک رفتار قابل قبول است. این شکل از پیکا ژئوفاژی نامیده می شود.
رژیم غذایی و سو تغذیه هر دو می توانند منجر به پیکا شوند. در این موارد، خوردن مواد غیر خوراکی ممکن است به شما کمک کند احساس سیری کنید.
همچنین ببینید:
پیکا چگونه تشخیص داده می شود؟
هیچ آزمایشی برای پیکا وجود ندارد. پزشک شما این وضعیت را بر اساس سابقه و چندین عامل دیگر تشخیص می دهد.
شما باید با پزشک خود در مورد اقلام غیرغذایی که خورده اید صادق باشید. این کار به پزشکان کمک می کند تا تشخیص دقیقی داشته باشند.
در غیر این صورت تشخیص ابتلا و یا عدم ابتلا به پیکا، ممکن است برای آنها سخت باشد. همین امر در مورد کودکان با مشکلات ذهنی نیز صادق است.
پزشک ممکن است آزمایش خون جهت مشخص شدن سطح روی یا آهن را تجویز نماید. کمبود مواد مغذی ممکن است گاهی با پیکا مرتبط باشد.
عوارض مرتبط با پیکا چیست؟
خوردن برخی از اقلام غیرخوراکی گاهی اوقات می تواند منجر به بیماری های جدی دیگری شود. این شرایط می تواند شامل موارد زیر باشد:
مسمومیت، مانند مسمومیت با سرب
عفونت های انگلی
انسداد روده
خفگی
پیکا چگونه درمان می شود؟
پزشک احتمالاً با درمان هر گونه عارضه ای که از خوردن اقلام غیرخوراکی به دست آورده اید، شروع می کند. برای مثال اگر دچار مسمومیت شدید با سرب شدهاید، پزشک ممکن است در این روش، دارویی برای شما تجویز کند و این به شما امکان می دهد سرب را از طریق ادرار دفع کنید.
این دارو ممکن است به صورت خوراکی مصرف شود، یا پزشک ممکن است داروهای داخل وریدی را برای مسمومیت با سرب تجویز کند، مانند اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (EDTA).
اگر تشخیص پزشک این باشد که پیکا ناشی از عدم تعادل مواد مغذی است، ممکن است مکملهای ویتامین یا مواد معدنی را تجویز کند. به عنوان مثال در صورت تشخیص کم خونی ناشی از فقر آهن، مصرف مکمل های آهن به طور منظم را توصیه می کنند.
اگر فرد مبتلا به پیکا دارای ناتوانی ذهنی یا وضعیت سلامت روانی باشد، داروهایی برای مدیریت مشکلات رفتاری نیز ممکن است به کاهش یا از بین بردن تمایل آنها به خوردن مواد غیر مغذی کمک کند.
در کودکان و زنان باردار، پیکا اغلب در عرض چند ماه بدون درمان از بین می رود. اگر کمبود تغذیه ای باعث ایجاد پیکا شما شده است، درمان آن باید علائم شما را کاهش دهد.
پیکا همیشه از بین نمی رود. این اختلال می تواند سال ها ادامه یابد، به خصوص در افرادی که دارای ناتوانی ذهنی هستند. پزشک به شما کمک می کند تا شرایط را درک کنید و شما را برای مدیریت این بیماری راهنمایی می کنند.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
healthline
دیدگاه تان را بنویسید