تازه های درمان دیابت
روش های نوین درمانی برای تمام بیماری ها مخصوصا دیابت در حال پیشرفت است و بر اساس تحقیقات محققان یک گیرنده مهارکننده جدید انسولین و قابل تبدیل به دارو را کشف کرده اند که ...
محققان یک گیرنده مهارکننده جدید انسولین و قابل تبدیل به دارو با نام اینسپتور کشف کرده اند. آخرین مطالعه از هلمهولتز زنتروم مونشن ، دانشگاه فنی مونیخ و مرکز تحقیقات دیابت آلمان یک نقطه عطف مهم در تحقیقات دیابت است . مسدود کردن عملکرد گیرنده منجر به افزایش حساسیت مسیر سیگنالینگ انسولین در سلول های بتای پانکراس می شود. این امر ممکن است باعث محافظت و بازسازی سلول های بتا برای بهبود دیابت شود.
دیابت شیرین یک بیماری پیچیده است که با از دست دادن یا به وجود آمدن اختلال در عملکرد سلول های بتای تولید کننده انسولین در جزایر لانگرهانس که یک "میکرو ارگان" متخصص در پانکراس است و سطح سیستمیک قند خون را کنترل می کند ، مشخص می شود. عوارض دیابت ، مانند قند خون بالا و مزمن ، نارسایی متابولیک سیستمیک و در دراز مدت ، آسیب چند عضوی ، بارهای پزشکی و اجتماعی زیادی را ایجاد می کند و منجر به مرگ زودرس نیز می شود. در حال حاضر هیچ درمان دارویی نمی تواند پیشرفت بیماری را متوقف یا معکوس کند. مطالعات قبلی نشان داده است که انسولین درمانی فشرده می تواند کنترل قند خون و مدیریت دیابت را بهبود بخشد اما منجر به افزایش ناخواسته وزن و حتی عوارض جانبی شدیدتر مانند افزایش خطر افت شدید قند خون می شود که حتی میتواند باعث بیهوشی شود.
همچنین ببینید:
تحقیق اخیر بر توسعه رویکرد های احیا کننده و مکمل برای درمان دیابت و جایگزینی برای درمان های ایمنی و کلاسیک متمرکز است. محققان می گویند: "مقاومت به انسولین در سلول های بتا لوزالمعده باعث ابتلا به دیابت می شود. روش های درمانی که این سلول ها را نسبت به انسولین حساس می سازد ممکن است از بیماران دیابتی در برابر از بین رفتن این سلول های بتا محافظت کند." با کشف گیرنده مهارکننده انسولین ، گروه تحقیقاتی یک هدف مولکولی امیدوارکننده را برای محافظت و بازسازی سلول های بتا پیدا کرده اند که عوارض جانبی شدید و ناخواسته انسولین درمانی را به همراه ندارد.
در آزمایش بر روی موش ها ، محققان نشان دادند که عملکرد این گیرنده این است که از سلول های بتا تولید کننده انسولین را در فعال سازی مسیر سازنده انسولین محافظت کند. قابل توجه است که ، گیرنده در دیابت تنظیم می شود و با مسدود کردن پیام دهی انسولین ممکن است به مقاومت به انسولین کمک کند.
اگر عملکرد گیرنده از نظر ژنتیکی یا دارویی مهار شود چه اتفاقی میفتد؟ این گروه از محققان با بیرون کشیدن گیرنده در سلول های بتا و مسدود کردن عملکرد آن با استفاده از آنتی بادی های مونوکلونال ، پاسخ این سوال را کشف کردند. آنها می گویند: "نتیجه دقیقاً همان چیزی بود که ما امیدوار بودیم: عملکرد سیگنالینگ انسولین و سلول های بتا افزایش یافت. این امر باعث می شود که اینسپتور یک هدف بسیار امیدوار کننده برای درمان ریشه ای دیابت ، و جلوگیری از، از بین رفتن و بروز اختلال در عملکرد سلول های بتا باشد."
"فردریک بانتینگ صد سال پیش در سخنرانی خود در مورد جایزه نوبل برای کشف این داروی نجات دهنده یعنی انسولین اشاره کرد که" انسولین ، درمانی برای دیابت نیست ، بلکه یک درمان برای علائم آن است.
این روش در قرن گذشته تغییری نکرده است. اما این محققان اظهار داشته اند: "هدف ما از تحقیقات آینده استفاده از کشف این گیرنده ها و تولید داروهایی برای بازسازی سلول های بتا است. این موضوع می تواند هم برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و هم برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ مفید باشد و در نهایت منجر به بهبود دیابت شود."
همچنین ببینید:
ماتیاس تسوپ ، مدیر عامل شرکت هلمهولتز زنتروم مونشن ، می گوید: "صد سال پیش ، کشف انسولین یک بیماری مهلک را به یک بیماری قابل کنترل تبدیل کرد. کشف گیرنده های مهارکننده انسولین اکنون مرحله مهم دیگری برای خلاص شدن از این بیماری است. . "اگرچه بیماری همه گیر COVID-19 تهدیدی جدی و مورد توجهتر است که البته ما بر آن غلبه خواهیم کرد ، اما نباید فراموش کنیم که دیابت همچنان یکی از بزرگترین و سریعترین قاتلین در حال رشد بر روی کره زمین است. با مجموعه ای از پیشرفت های اخیر، از جمله کشف این گیرنده، نزدیکی ما به ماموریت مان که جهانی بدون دیابت است، دو برابر شده است."
درمان سلول های بنیادی ممکن است مزایایی برای دیابت نوع ۲ نیز داشته باشد
بر اساس یک مطالعه جدید که در ژورنال پزشکی سلول های بنیادی منتشر شده است ، درمان سلول بنیادی که می تواند با استفاده از سلول های مغز استخوان شخص صورت بگیرد ، می تواند درمانی امیدوار کننده برای دیابت نوع ۲ باشد.
سلول های بنیادی سلول هایی هستند که می توانند به انواع مختلف سلول در بدن تبدیل شوند. آنها اغلب از مغز استخوان (قسمت داخلی و نرم استخوان ها) گرفته می شوند و به اشکال مختلف وجود دارند. در حالی که سلول های بنیادی به طور گسترده ای برای استفاده در درمان های آزمایشی بسیاری از بیماری ها ، مورد مطالعه قرار گرفته اند ، اما آنها فقط بخشی از یک درمان ثابت شده هستند که فقط برای برخی از بیماری ها از جمله سرطان های خاص خون و استخوان استفاده می شوند.
در آخرین مطالعه ، محققان می خواستند تعیین کنند که آیا استفاده از یک نوع از درمان سلول های بنیادی (که شامل سلول های بنیادی مزانشیمی / استرومایی مشتق شده از مغز استخوان می شد) در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ بی خطر است یا خیر و همچنین مزایای بالقوه آن را برای این افراد ارزیابی کنند . بنابراین در مجموع ۳۰ شرکت کننده مبتلا به دیابت نوع ۲ را در این مطالعه ثبت نام کردند ، و آنها به طور تصادفی در تعداد مساوی به دو گروه برای دریافت تزریق خون سلول های بنیادی خود شان در یکی از این دو بخش از بدنشان یعنی داخل رگ یا یک شریان پشتی از لوزالمعده (که خون را به لوزالمعده می رساند) ، تقسیم شدند. طی ۱۲ ماه پیگیری پس از درمان ، ایمنی این افراد بر اساس در نظر گرفتن هرگونه عوارض جانبی کنترل شد و اثر آن بر اساس تغییرات A1C (اندازه گیری کنترل طولانی مدت قند خون) ، سطح گلوکز ناشتا و سطح پپتید C (میزان التهاب) ارزیابی شد.
درمان سلول های بنیادی بی خطر و موثر است
محققان دریافتند که درمان سلول های بنیادی در هر ۳۰ شرکت کننده به خوبی تحمل شده و امری ایمن است. به طور خاص ، مشخص شد که این درمان در شرکت کنندگانی که طول مدت ابتلایشان به دیابت کمتر از ۱۰ سال و شاخص توده بدنی شان نیز زیر ۲۳ بود، اثرگذار و مفید بوده است. همانطور که در یک بیانیه مطبوعاتی در مورد این مطالعه ذکر شده است، به نظر می رسد که این روش درمانی چه از طریق ورید و چه از طریق شریان پشتی لوزالمعده تجویز و به یک اندازه مفید و موثر است.
محققان گفته اند: "آزمایش ما ، اولین ارتباط پیوند سلول های بنیادی استرومایی مغز استخوان اتولوگ با شاخص توده بدن و مدت زمان ابتلا به دیابت نوع ۲ ، نشان می دهد که این روش یک روش ایمن است و راه را برای سایر آزمایشات بالینی و برای کشف مزایای بالقوه این درمان باز می کند"
محققان خاطرنشان کردند که اگرچه نتایج آنها حاکی از آن است که این درمان سلول های بنیادی برای دیابت نوع 2 امیدوار کننده است ، اما تحقیقات بیشتری لازم است تا درک شود که چرا افراد مبتلا به دیابت را که مدت زمان کمتری تشخیص داده اند و اضافه وزن ندارند تحت تأثیر قرار می دهد. محققان گفتند ، این تحقیق ممکن است منجر به کشف روش های درمانی متناسب با ویژگی های منحصر به فرد و شرایط خاص در سلامتی هر فرد دیابتی شود.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
sciencedaily
diabetesselfmanagement
دیدگاه تان را بنویسید